کاش من هم ارمیا بودم

آدم ها عجیب ترین
وغریب ترین موجودات
روی زمین اند
کاش می شد آدم نباشم
آن موقع بود که با چه صراحت هایی
می نوشتم
از این آدم ها
که خودشان هم تکلیف شان ببا خودشان معلوم نیست
هر چند الآن هم برایم فرقی نمی کند
اما حالا نه موقعیت نوشتن است نه
وقتش
نه این که حتی
امکانش
اما من از این می ترسم
که من که دوست ندارم در این زندگی باشم
وبه همه می گویم در حاشیه اید
از این متن
که از نظر خیلی ها وشاید همه
متن زندگی نیست
وشاید واقعا هم نباشد
اما من فکر می کننم حداقل اگر در متنش نیستم
در مسیرش هستم
روزی کم کم
همان طور که همیشه
برای ادامه ی این راه
هی از اول  مسیر را آمدم روزی
برسد که من هم
در حاشیه ای ترین نقطه ی این زندگی قرار بگیرم
و دیگر کسی مثل من
نباشد
وهمه ی این آرزو ها بر باد فنا برود
و مثل این مخترع ها که زندگی ما را خراب کرده اند
وشاید هم نه
که مثلا یکی این ور دنیا اکسیژن را کشف می کرد
و برای اثبات این کشف به همه
عمرش را می گذاشت
وبعد به خاطر یک عده احمق
که سر از چیزی در نمی آوردند و
این دلیل ها را نقض می کردند آنقدر از عمرش می گذشت
که می میرد و
یکی دیگه آن ور دنیا از اول به .شف این قضیه می پرداخت
و آخرش هم اسم یکی دیگر را می گذاشتندرویش که آن قدر
سخت باشد که ما هم
توان حفظ اسم آن را نداشته باشیم که برسد فهم قضیه اش
البته که اصلا اسم مهم نیست
اما شاید آخر این قضیه هم این طور شود