کاش من هم ارمیا بودم

خسته ام که گاهی این جا هم نمی توانم بنویسم یعنی

 فکر می کنم

گاهی مغزم شاید دارد می ترکد

از این همه حرف

 ولی من

هیچ وقت نمی توانن با کسی حرف بزنم

 نمی دانم شاید دورو بریام اینقدر

  از تصمیمات و زندگیشان حرف می زنند که من

 این طور فکر می کنم

هر چند من مثل همه نیستم