کاش من هم ارمیا بودم

من خسته ام خوشبحال ارمیا

یک کسی رو مثل مصطفی داشت داواقع مصطفی معجزه ی زندگیش بود

 من چی

خدا

 سردرگمم

معجزه ای می خواهم از جنس خودت

خدایا

من دارم اینجا

تلف می شم

حرف‌هائی هست برای نگفتن
و ارزش عمیق هر کسی
به اندازه‌ی حرف‌هائی است که برای نگفتن دارد!
و کتاب‌هائی نیز هست برای نـنوشتن
و من اکنون رسیده‌ام به آغاز چنین کتابی
که باید قلم را بـِکـَنم و دفتر را پاره کنم
و جلدش را به صاحبش پس دهم
و خود به کلبه‌ی بی در و پنجره‌ای بخزم
و کتابی را آغاز کنم که نباید نوشت!
شریعتی