کاش من هم ارمیا بودم

این روزهایم را کسی نمی فهمد 

حتی خودم

این روزا ها را دوست ندارم

غمی که تو دلمه با هیچی درست نمیشه اینقدر زیاده که...

 دلم گرفته

 هوای گریه دارد

 ابری ابریست

این جا

 همه چیز خراب است

این جا دیگر توانی برایم نگذاشته

 این دنیای دنی را می گویم

 از من آدمی دیگر ساخته

 سخت شده ام

اما هیشه خسته ام

 بریده از همه چیز