کاش من هم ارمیا بودم

کاش بشه برم اردو جهادی

خدایا نمی شه این یه بار آرزومو رآورده کنی

خسته ام

 وقتی به این فکر می کنم

به این همه بدبختی زندگیم فکر می کنم

 به این که  شاید کار پیدا نکنم به این که

 چرا خدا منو نمی بینه

به این همه بدبختی

به این همه گند شانسیم

واسه چی منو به دنیا اودی

من واقعا نمی فهمم

 خیلی سخته خدا

 یه کاری بکن آخه واسه من

 مگه منم بندت نیستم

 نمی فهممت

چه خوب باشم چه بد 

جز بدبختی به من هیچی نم دیدی توی این دنیا 

 واقعا این چه زندگییه

 به زار حداقل برم

یه جایی تنها باشم

خسته ام

 من به درد این زندگی نمی خورم

حداقل تو که واسه همه این همه معجزه می کنی به ما که می رسه معجزه هات ته می کشه یه کاری کن

این همه بدبختی از یادم بره سرم اونقدر شلوغ بشه که بهشون فکر نکنم

گاهی
دلت به "راه "نیست
ولی سر به راهی!
خودت را میزنی به آن "راه" و میروی
و همه ،...
چه خوش باورانه فکر میکنند که تو "روبراهی"